Sunday, June 6, 2010

پرونده ی سیاره های ناشناخته


ما در حال حاضر تعدادی سیاره ی عجیب را بیرون از منظومه ی خورشیدی مان کشف کرده ایم. اما، بر اساس گفته ی لویس دارتنل، هنوز چیزی درباره شان نمی دانیم.

سیاره ی کربنی

توصیف : دنیای قیر اندود با لایه ای در اعماقش که از الماس ساخته شده است.
تشکیل : زمین ما از موادی ساخته شده که بیشتر از کربن، اکسیژن در خود دارند، بنابراین پوسته ی سیاره ی ما از سیلیکون – اکسیژن ساخته شده است، یا همان " سیلیکیت "، سنگ. سیاره ای که در منطقه ای دیگر به دور ستاره اش شکل میگیرد، یا شاید از موادی که غنی از کربن اند به دور یک ستاره کوچک  ساخته می شود، می تواند بسیار بیشتر از زمین دارای کربن باشد.
به جای سنگ های سیلیکونی، یک همچنان دنیایی می تواند یک پوسته ی سرامیکی باور نکردنی که مقاوم گرماست از سیلیکون و تیتانیوم کاربید ها داشته باشد. هوا با کربن منو اکسید و متان پر شده است، که در نور خورشید واکنشی از خود نشان می دهد که سبب ایجاد یک ابر زخیم می شود، ابری که اقیانوس های هیدروکربن های چرب را پنهان می سازد. از همه غیر قابل باور تر ، این است که دمای بسیار بسیار زیاد در اعماق سیاره، کربن را به الماس تبدیل می کند.
چگونه می شود پدایش کرد ؟ : وجود دنیای الماس ها می تواند بسیار معمول به نظر بیاید، به ویژه در نزدیکی برخی انواع ویژه ی ستاره ها. اما به دست آوردن منابع داخلی یک سیاره با استفاده از تلسکوپ می تواند بسیار سخت باشد.

سرزمین آب ها

توصیف : یک سیاره زمین مانند ، آبی، که کامل در اقیانوس هایی از آب غرق شده است.
تشکیل : این نوع سیاره فقط به دو طریق می تواند تشکیل شود. یا باید در فضایی بیرون از یک منظومه ی خورشیدی با موادی که مملو از یخ هستند شکل گرفته و سپس این مواد ذوب شوند– یخ ها تبدیل به اقیانوس های گسترده در سطح سیاره می شوند. و به تناوب، مواد شکل دهنده ی یک سایره ممکن است اشتباه شوند، برای مثال با منحرف شدن یک سیاره ی غول پیکر گازی از محور چرخشش،  و بنابراین بیرون آمدن یک سیاره ی زمین مانند از میان دنیای خیس !
این نوع سرزمین ها می توانند هزاران بار بیشتر از زمین حامل آب باشند، بنابراین تمام پوسته ی سنگی آن ها به طور کامل در لایه ای از مایع با کیلومتر ها عمق غرق خواهد بود. حتی بلند ترین کوه ها نیز آنقدر بلند نخواهند بود که به سطح آب برسند، بنابراین این سرزمین، یک سرزمین یک وضعیتی از اقیانوس ها خواهد بود.
چگونه می شود پدایش کرد ؟ : سرزمین های آب ها در یک کهکشان می توانند بسیار معمول باشند، اما حتی شناسایی کردن مقدار بسیاری بخار آب در هوای یک سیاره هم این را نشان نخواهد داد که آیا تمام سطح آن سیاره پوشیده از آب است یا خیر. دوباره، یک سفر به بیرون از زمین مورد نیاز است.


سرزمین آتش

توصیف : سرزمینی جهنمی پر از کوه های آتشفشانی و اقیانوس هایی از ماگما.
تشکیل : یک سیاره ی سنگی که در نزدیکی ستاره اش می چرخد تنها گرمایی پژمرده کننده را تجربه نخواهد کرد، بلکه همچنین نیروی گرانشی ستاره اش نیز بر آن تاثیر خواهد گذاشت. نیروی کششیِ همیشگی پوسته ی سیاره را خم و سپس خمیرش می کند، که باعث گرمای درونی بسیار زیاد نیز می شود. یک چنین جهان شنکجه شده ای به شکل وحشتناکی از نظر آتشفشانی فعال خواهد بود و در آن جا در اقیانوس های پرماگما کره هایی حبابی از ماگماها تشکیل می شود.
" سیاره ی خدایان"، نامی که یونانیان برای خدایان دوزخی به کار می بردند، می تواند زمانی تشکیل شود که یک سیاره ی گازی غول پیکر مانند مشتری به دور ستاره اش بچرخد و در نزدیکی آن حرکت کند، و اتمسفرش و گاز های تشکیل دهنده آن منفجر شده به درون فضا پرتاب شوند. تمام آنچه باقی می ماند پوسته ایست که مدام از سوی ستاره مغرور و خودخواه ضربه می خورد.
چگونه می شود پدایش کرد ؟: سیاره ای که به تازگی کشف شده است CoRoT-7b بسیار نزدیک به ستاره اش می چرخد، و این می تواند نخستین دوزخ جهان باشد.

زمینِ عجیب غریب 

توصیف : یک سیاره ی زمینی شکل که حرکتش منظم شده.
تشکیل : یک سیاره ممکن است که پس از ضربه خوردن بر مسریش منظم شود و به دور ستاره اش بچرخد، مانند چرخش یک سنگ مرمر به دور خورشید، این کار یا با یک اصابت سنگین صورت می گیرد ( همانطور که برای اورانوس رخ داد) یا به صورت دوره ای بر اثر ضربه هایی که به دلیل فعالیت های جاذبه ای درونی ستاره ی گازی غول پیکر در یک سیستم زده می شود. یک همچنان زمین عجیب غریبی آب و هوا و فصول بسیار عجیبی هم خواهد داشت، خط استوایی که از قطب ها نور خورشید کمتری دریافت خواهد کرد و نیم کره هایی که نیمی از سال را در تاریکی شب سپری می کنند.
چگونه می شود پدایش کرد ؟ : یک تلسکوپ بزرگ در آینده می تواند یکی از این سرزمین ها را بیاید.

سرزمین آهنی

توصیف : سیاره ای که می شود گفت به طور کامل از آهن تشکیل شده.
تشکیل : زمینِ ما هسته ای از آهن گداخته دارد که  با گوشته و پوسته ای مملو از سنگ های سیلیکونی محاصره شده است. سیاره ی عطارد، اما، جدا از دیگر سیاره ها بسیار چگال تر است،  و به نظر می رسد که بیشتر پوسته های سیلیکونی اش بر اثر یک ضربه ی بسیار بزرگ به بیرون ریخته شده باشند. اگر یک همچنان اتفاقی برای یک سیاری بدوی می افتاد هسته ی آهنی بر جای مانده به اندازه زمین می مانست، سیاره ای که می توانست از اقیانوس ها و هوا و معدلات بسیار غریب شیمی بر روی سطح پر از آهنش تشکیل شده باشد.
چگونه می شود پدایش کرد ؟ : یک سیاره ی آهنی چگالی بسیار بسیار زیادی خواهد داشت – چیزی که می توانیم بفهمیم. اما سرانجام، ما باید به آنجا برویم تا با اطمینان بفهمیم که از چه موادی تشکیل شده است.


این نوشته ی جالب را از وبسایت مجله ی فوکس بی بی سی برگردان کردم.

0 دیدگاه:

 
TinyStat--> Copyright © Studious Dummy | Theme by BloggerThemes & simplywp | Sponsored by BB Blogging